به گزارش «نماینده»، پرویز سروری در مجالس هفتم و هشتم نمایندۀ مردم تهران بود، او همچنین سابقۀ حضور در شورای شهر تهران را نیز دارد. با توجه به سابقۀ وی در نهاد قانون‌گذاری پیرامون سؤال نمایندگان از رئیس‌جمهور و ترمیم کابینه گفت‌وگو کردیم.
* رئیس‌جمهور به مجلس رفت و به سؤال نمایندگان پاسخ داد، انتظار می‌رفت پس از اعلام نتیجه در قبال سؤال از رئیس‌جمهور تغییری در سیاست‌های اقتصادی اعمال شود؛ اما روند گذشته دنبال شد. چرا دولت به دنبال تغییر برنامه‌ها و اصلاح وضع موجود نیست؟
مردم توقع دارند دولت نسبت به حل مشکلات آنها اقدام عملی انجام دهند. از طرف دیگر احساس می‌شود دولت روند موجود را قابل‌قبول می‌داند؛ ازاین‌رو اقدام عملی جهت رفع مشکلات مردم صورت نمی‌دهند. رئیس‌جمهور قائل نبود که چنین مشکلاتی وجود دارد و به روند موجود ادامه داد و حفظ روند موجود منجر به سؤال نمایندگان از روحانی شد. نمایندگان نیز از همۀ توضیحات رئیس دستگاه اجرا، ۸۰ درصد آن را نپذیرفتند و فقط ۲۰ درصد پذیرفته شد.
بنده وقتی خود را جای نمایندگان مجلس می‌گذارم از آن ۲۰ درصد هم قانع نمی‌شوم چون توضیحات رئیس‌جمهور قابل‌قبول نبود و او دائماً روند را طبیعی و عادی می‌دانست. رئیس‌جمهور احساس می‌کرد آمار و ارقامی که وی داده، باعث رفع وضع موجود است درصورتی‌که این‌چنین نبود؛ به همین دلیل اظهارات «روحانی» در صحن مجلس خیلی قانع‌کننده نبود.
آنچه روشن است وضعیت مسکن و نوسانات ارز به‌شدت به اقتصاد آسیب می‌زند و تهدید علیه کشور به وجود می‌آورد. به همین دلیل باید رئیس‌جمهور متوجه شده باشد که نظر مردم توسط نمایندگان به او ابلاغ شد. مردمی که این روند را قابل‌قبول نمی‌دانند بنابراین رئیس‌جمهور باید رویکردهایش را تغییر دهد. رویکردهای حاکم در دولت در حوزه‌های ارز، طلا، مسکن و خودرو نیاز به تغییر و اصلاح دارد و اقتصاد مقاومتی هم باید در صدر اقدامات قرار دهند.
نکتۀ دیگر آنکه، مسئولان اجرایی باید واقع‌نگر باشند ازاین‌رو رئیس‌جمهور باید تلاش کند وضعیت موجود را همان‌گونه که هست ببیند، برای حوزۀ اقتصاد تیم مقتدر معرفی کند و رویکردهای خود را نیز تغییر دهد تا بدین‌وسیله وضعیت موجود به وضع مطلوب تغییر پیدا کند.
شرایط کنونی نشان داده دولت در بزنگاه‌های مهم از خود واکنش‌های جدی و تأثیرگذار نشان نداده است؛ در وضعیت کامیون‌داران، ارز، طلا، یا در موضوع آبادان و خرمشهر دولت خیلی کُند و حاشیه‌ای عمل کرد. دولت اجازه می‌دهد یک موضوع به اوج نابسامانی برسد بعد از روی اضطرار، فشار رسانه‌ها و دیگران و بعضاً وقتی به اعتراضات گسترده مردمی منجر می‌شود تازه وارد مسئله می‌شود که این نشان می‌دهد این دولت، دولت به‌هنگامی نیست و بر اساس یک رصد مستمر از وضعیت اجتماعی حرکت نمی‌کند.
شما شرایط و مشکلات جامعه را ببینید، دردسرهایی که مردم با آن مواجه هستند، ارز و طلا وضعیتش به این شکل است از طرف دیگر گرانی‌ها مردم را آزار می‌دهد؛ اما دغدغۀ «ابتکار» معاون رئیس‌جمهور محدودیت‌های کنسرت زنان است. سؤال می‌کنم الآن چند درصد و چند نفر در کشور قادر هستند اصلاً این کنسرت‌ها را بروند؛ یعنی پولش را دارند که بروند یا الآن معضل و مشکل و دغدغه‌شان چند درصد از مردم مسئلۀ محدودیت زنان در کنسرت است؟
این نشان می‌دهد معاونان رئیس‌جمهور و وزرا یک فکر دیگری می‌کنند و اصلاً دغدغۀ مردم را ندارند، خانم ابتکار معلوم نیست بداند وضعیت گرانی به چه شکلی است؟ اصلاً نمی‌داند ارز وقتی تکان می‌خورد چه ضایعه‌ای برای مشاغل خرده‌پا ایجاد می‌شود و چگونه آدم بیکار می‌شود؟ اساساً آنها دغدغه‌ها و اولویت‌هایشان چیز دیگری است.
* نمایندگان مجلس پیش‌ازاین با ارسال نامه‌ای بر تغییر و ترمیم در کابینه تأکید کرده بودند و از آنجا که این تغییرات شکل نگرفت به استیضاح روی آوردند. چون شما هم به تغییر رویکردهای دولت اشاره کردید، بفرمایید آیا با جابه‌جایی افراد مشکلات موجود حل می‌شود، یا مشکل جای دیگری است؟
رئیس‌جمهور وعده کرده بود تیم اقتصادی تغییر می‌کند اما این کار را نکرد و کار به‌جایی رسید که مجلس مجبور شد جراحی کند. این جراحی‌ها هرچند توسط مجلس اجتناب‌ناپذیر شده اما چون رئیس‌جمهور به این باور نرسیده باز با مشکل مواجه خواهیم شد.
اگر حضور افرادی هماهنگ و هم‌نظر با نگاه اقتصاد مقاومتی شکل نگیرد، وضع بدتر از وضع موجود می‌شود به همین جهت اگر تیمی مثل همین تیم بخواهد بر سرکار گمارده شود، حتماً گسستی بین مجلس و دولت ایجاد خواهد شد و به‌شدت در شرایط کنونی می‌تواند نگران‌کننده باشد. امیدواریم رئیس‌جمهور دیگر به این باور رسیده باشد که تیم اقتصادی فعلی هماهنگ و هم‌افزا نیست و باید تیم همراه و هم‌افزا با رویکرد جهادی و انقلابی و اقتصاد مقاومتی شکل بگیرد.
* برخی معتقدند دولت دیرهنگام پیام استیضاح و ترمیم کابینه را دریافت کرد و اکنون که وزرا در صف استیضاح قرار گرفته‌اند و احتمال رأی‌آوری استیضاح آنها نیز وجود دارند به استعفا روی آورده‌اند، آیا قبول دارید استعفای وزیر صنعت یا ترمیم کابینه دیر صورت گرفته است؟
استعفا نیست، برکناری است. از این نظر که ظاهراً دولت به این جمعبندی رسیده وزیر حتماً در صورت استیضاح برکنار می‌شود. چرا باید در زمانی که نمایندگان استیضاح وزیر را امضا می‌کنند و وزیر باید بیاید در مجلس حضور پیدا کند قبل از آن خبر استعفای او اعلام می‌شود.
نکته نگران‌کننده‌ای که این روزها شنیده می‌شود آن است که دولت می‌خواهد وزیر صنعت را زیر فشار مجلس و استیضاح خارج کند و او به سلامت از این گردنه عبور کند و ظاهراً قرار است برای وزارت کار پیشنهاد شود. این روند مناسب نیست بالاخره اگر او وزیر موفقی بوده و سابقه‌اش در وزارت بازرگانی بود که خیلی نزدیک به مجموعۀ صنعت است، چرا باید الآن این وزیر را برکنار و در مجموعه‌ای که سابقه‌ای ندارد قرار دهند. اگر وزیر ناموفقی بود چرا دولت می‌خواهد وزارتخانه‌ای که مدت‌ها بی‌وزیر مانده با یک وزیر ناکارآمد دوباره کلید آن را بزند.
این موارد که کنار هم گذاشته می‌شود نشان می‌دهد برخلاف شعار دولت یعنی «تدبیر و امید» متأسفانه بی‌تدبیری کشور را رنج می‌دهد و می‌تواند موجب سردرگمی شود.
* به‌عنوان فعال سیاسی که سابقۀ حضور در مجلس را هم دارید، اگر شریعتمداری برای وزارت کار معرفی شود مجلس به او رأی اعتماد خواهد داد؟
به نظر بنده اگر این اتفاق بیفتد مجلس قطعاً به این وزیر به‌عنوان وزیر کار رأی نخواهد داد. فقط نتیجه آن خواهد شد که ما کشور را درگیر موضوعات حاشیه‌ای و پرچالش می‌کنیم که در شرایط کنونی اصلاً به نفع کشور نیست. بهتر بود دولت اجازه می‌داد وزیر صنعت به مجلس می‌رفت و به سؤال‌های نمایندگان پاسخ می‌داد، حداقل شفافیت لازم صورت می‌گرفت و مجلس در مورد این قضیه تعیین تکلیف می‌کرد.
* دو وزیر استیضاح و برکنار شدند و بحث جابه‌جایی برخی از وزرای دیگر نیز مطرح شده است، وزرای جدید که قرار است به کابینه اضافه شوند باید از چه ویژگی هایی برخوردار باشند؟
امروز کشور نیازمند مدیران پرتلاشی است که خستگی را از میدان به در کنند و با روحیۀ انقلابی کاروان دولت را به حرکت درآورده و منویات رهبر انقلاب را اجرایی کنند. آنچه مسلم است، وزرای فرسوده، خسته و ناامید نمی‌توانند بار سنگین مسئولیت دولت را به سرمنزل مقصود برسانند.
برخی وزرا به دلیل آنکه خودشان در بن‌بست قرار دارند، کشور را نیز در بن‌بست می‌بینند و تصور می‌کنند مشکلات حل نخواهد شد و ناکارآمدی خود را به ناکارآمدی نظام نسبت می‌دهند.
* وزرایی که استیضاح شده یا برکنار شده‌اند نقش اصلی در بروز مشکلات اقتصادی ایفا کرده‌اند، عدم مدیریت و ناکارآمدی آنها باعث این نوع مشکلات شده است. آیا نباید در قبال مدیریت خود پاسخگو باشند؟
توجه داشته باشید، این خلأ جدی در کشور وجود دارد و بعضی فکر می‌کنند می‌توانند برای فرار از پاسخگویی تغییر پست بدهند؛ البته نهادهای نظارتی همچون مجلس، سازمان بازرسی کل کشور و دیوان محاسبات باید دقت لازم را داشته باشند.
بحث ورود خودروهای خارجی و اتفاقاتی که در آن زمان پدید آمد چیزی نیست که بشود به راحتی از آن گذشت؛ چون خسارت‌های زیادی به کشور وارد شد. از همه مهم‌تر، سرمایۀ بزرگ کشور که مردم هستند و به‌عنوان سرمایه‌های انسانی و اجتماعی شناخته می‌شود لطمات جدی به آنها وارد شد و این مهم‌ترین خسارتی است که وارد شده و حتماً باید دستگاه‌های نظارتی این موضوعات را در وزارت صمت با جدیت پیگیری کنند.
* برخی براین باور هستند که وزرا به‌خصوص تیم اقتصادی دولت با استعفا یا جابه‌جایی در کابینه می‌خواهند حیاط خلوت امن برای خود ایجاد کنند تا دیگر در مقام پاسخگویی قرار نگیرند. آیا شما هم با این نظر موافق هستید؟
شرایط کنونی به‌طور قطع نشان می‌دهد وزیری که زیر تیغ استیضاح است و در آخرین لحظه خود را با استعفا نجات می‌دهد، این کار به‌خاطر آن است که می‌خواهد به‌طور قطع حاشیۀ امن برای خود ایجاد کند و با خروج از این مسئولیت و ورود به مسئولیت جدید برای خود حاشیه‌ای امن ایجاد کند تا بدین‌وسیله از پاسخگویی در رابطه با عملکرد گذشته شانه خالی کند. حداقل این مورد به‌طور کامل نشان می‌دهد که این استعفا برای فرار از پاسخگویی است.
*اخیراً «ولی‌الله سیف» به‌عنوان مشاور پولی و بانکی رئیس‌جمهور منصوب شد، آیا این انتصاب به منزلۀ ایجاد یک حیاط خلوت امن برای او نیست؟
به اعتقاد بنده دولت فعلی با همۀ مخالفت‌هایی که نسبت به دولت احمدی‌نژاد داشت اما اشتراک‌های زیادی با هم دارند. دولت احمدی‌نژاد اعلام می‌کرد و این دولت اعمال می‌کند. یعنی احمدی‌نژاد می‌گفت کابینه خط قرمز است و این دولت هم اعمال می‌کند تا بتوانند برای دولت حاشیه امن قائل شوند.
واقعا این چه وضعیتی است! سخنگوی قوه‌قضائیه به صورت رسمی اعلام می‌کند سیف ممنوع‌الخروج است و تحت پیگیری قضایی قرار دارد، اما رئیس‌جمهور بعد از اعلام رسمی قوه‌قضائیه برای او حکم صادر و به‌عنوان مشاور خود در امور پولی و بانکی منصوبش می‌کند؛ این چه پیامی دارد جز اینکه کابینه خط قرمز من است.
* به نظر شما دستگاه‌های نظارتی تاکنون توانسته‌اند نقش مناسبی در پاسخگویی مسئولان نشان دهند؟ آیا قبول دارید مسئولان اجرایی هم فشارهایی وارد می‌کنند تا دستگاه‌های ذیربط در اعمال این فرآیند با وقفه روبه‌رو شوند؟
متأسفانه بعضاً در کشور دیده می‌شود قدرت حصاری برای جلوگیری از پاسخگویی شده است و از سوی دیگر هم دستگاه های نظارتی به شدت با مقاومت کسانی که در قدرت حضور دارند مواجه می شوند؛ اما قوه‌قضاییه باید بدون ملاحظۀ مسئولیت جدید سیف، روند قضایی او را با قدرت پیگیری کند. نباید مسئولیت جدید منجر شود این رسیدگی کنار گذاشته شود یا روند کند دنبال شود؛ چرا که در این صورت عده‌ای گمان می‌کنند با تعیین مسئولیت و قرار گرفتن در مسئولیت‌های مهم می‌توانند از پاسخگویی شانه خالی کنند.
آنچه می‌توان گفت آنکه، این انتصاب‌ها و یا استعفاها نشان می‌دهد دولت، خط قرمز آقای روحانی است و می‌توان این برداشت را به صورت ظاهری ارائه کرد که روحانی برنمی‌تابد اعضای دولت او مورد اعمال نظارت قرار گیرند.
نظر شما